چه دارویی برای کمای کبدی استفاده می شود؟
کمای کبدی که به آن انسفالوپاتی کبدی نیز معروف است، یکی از عوارض شایع در بیماران مبتلا به بیماری شدید کبدی است. عمدتاً به صورت اختلال در هوشیاری، رفتار غیر طبیعی و حتی کما ظاهر می شود. در سال های اخیر، داروها و برنامه های درمانی برای کمای کبدی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این مقاله موضوعات داغ و مطالب داغ اینترنت را در 10 روز گذشته ترکیب می کند تا به شما معرفی دقیقی درباره انتخاب دارو و اقدامات احتیاطی برای کمای کبدی بدهد.
1. پاتوژنز کمای کبدی

پاتوژنز کمای کبدی پیچیده است و عمدتاً به عواملی مانند مسمومیت با آمونیاک، انتقال دهنده های عصبی کاذب و عدم تعادل متابولیسم اسیدهای آمینه مربوط می شود. بنابراین، داروهای درمان کمای کبدی عمدتاً بر کاهش آمونیاک خون، تنظیم تعادل اسیدهای آمینه و بهبود عملکرد مغز تمرکز دارند.
2. داروهای رایج برای کمای کبدی
| کلاس دارویی | پزشکی نمایندگی | مکانیسم عمل | مصرف و مقدار مصرف |
|---|---|---|---|
| داروهای کاهنده آمونیاک | لاکتولوز، لاکتیتول | روده ها را اسیدی می کند و جذب آمونیاک را کاهش می دهد | لاکتولوز: 30-60 میلی لیتر در روز، به صورت خوراکی در دوزهای منقسم مصرف می شود |
| آنتی بیوتیک ها | ریفاکسیمین، نئومایسین | مهار تولید آمونیاک توسط باکتری های روده | ریفاکسیمین: 400 میلی گرم در زمان، 3 بار در روز |
| آمینو اسیدهای شاخه دار | تزریق آمینو اسید ترکیبی (3AA) | عدم تعادل اسید آمینه را اصلاح کنید | 250-500 میلی لیتر در روز، قطره داخل وریدی |
| آنتاگونیست آرام بخش | فلومازنیل | گیرنده های GABA را متضاد می کند | 0.5-1 میلی گرم در زمان، تزریق داخل وریدی |
3. طرح درمان دارویی برای کمای کبدی
1.درمان اساسی:از جمله محدود کردن مصرف پروتئین، اصلاح عدم تعادل الکترولیت، حفظ ثبات محیط داخلی و غیره.
2.درمان کاهش آمونیاک:لاکتولوز داروی انتخابی است و با اسیدی کردن محیط روده، جذب آمونیاک را کاهش می دهد. برای بیمارانی که نمی توانند لاکتولوز را تحمل کنند، ممکن است از لاکتیتول استفاده شود.
3.درمان آنتی بیوتیکی:ریفاکسیمین در حال حاضر رایج ترین آنتی بیوتیک روده ای است که مورد استفاده قرار می گیرد. مزیت آن این است که عوارض جانبی کمی دارد و احتمال کمتری برای ایجاد مقاومت دارویی دارد.
4.آمینو اسیدهای شاخه دار:برای بیماران مبتلا به کمای کبدی مرحله III-IV مناسب است و می تواند عدم تعادل متابولیسم اسید آمینه را بهبود بخشد.
5.سایر درمان ها:برای بیماران با بی قراری شدید، فلومازنیل ممکن است در نظر گرفته شود، اما باید توجه داشت که مدت اثر آن کوتاه است.
4. پیشرفت جدید در درمان کمای کبدی
1.آماده سازی میکرواکولوژیک:در سالهای اخیر، مطالعات نشان دادهاند که پروبیوتیکها، پریبیوتیکها و سایر ترکیبات میکرواکولوژیک میتوانند با تنظیم تعادل فلور روده، تولید آمونیاک را کاهش دهند.
2.سیستم حمایت از کبد مصنوعی:برای بیمارانی که درمان دارویی آنها بیاثر است، میتوان درمانهای پشتیبان کبد مصنوعی مانند سیستمهای گردشی جذب مولکولی (MARS) را در نظر گرفت.
3.پیوند کبد:برای بیماران مبتلا به مرحله نهایی بیماری کبد، پیوند کبد یک درمان درمانی است.
5. اقدامات احتیاطی هنگام استفاده از دارو برای کمای کبدی
| موارد قابل توجه | توضیحات مفصل |
|---|---|
| انتخاب دارو | داروهای مناسب را با توجه به مرحله کمای کبدی انتخاب کنید. موارد خفیف تا متوسط را می توان به صورت خوراکی تجویز کرد، در حالی که موارد شدید نیاز به تزریق داخل وریدی دارد. |
| تنظیم دوز | بیماران مبتلا به نارسایی کبدی و کلیوی نیاز به تنظیم دوز دارند تا از تجمع دارو جلوگیری شود |
| نظارت بر واکنش های نامطلوب | به عوارض جانبی مانند اسهال و عدم تعادل الکترولیت توجه کنید |
| داروی ترکیبی | از مصرف همزمان با آرام بخش ها و سایر داروهایی که ممکن است کمای کبدی را تشدید کنند، خودداری کنید |
6. پیشگیری از کمای کبدی
1. بیماران مبتلا به سیروز باید به طور مرتب سطح آمونیاک خون را کنترل کنند
2. از رژیم های غذایی پر پروتئین به خصوص پروتئین های حیوانی خودداری کنید
3. عوامل محرک مانند خونریزی گوارشی را به سرعت درمان کنید
4. از دستورات پزشک پیروی کنید و داروها را به صورت استاندارد مصرف کنید و به میل خود از داروهای آرام بخش استفاده نکنید.
7. خلاصه
درمان کمای کبدی نیازمند استفاده همه جانبه از انواع داروها با هدف اصلی کاهش آمونیاک خون و بهبود عملکرد مغز است. با توسعه پزشکی، درمان های جدید به طور مداوم در حال ظهور هستند، اما پیشگیری اولیه و درمان استاندارد هنوز کلید اصلی است. بیماران باید داروها را به طور منطقی و تحت نظر پزشک مصرف کنند و به تنظیم سبک زندگی برای کاهش خطر کمای کبدی توجه کنند.
لازم به تاکید است که درمان کمای کبدی فردی است و برنامه دارویی خاص باید بر اساس شرایط بیمار توسط پزشک متخصص تنظیم شود. این مقاله فقط برای اهداف اطلاعاتی است و جایگزین توصیه های پزشکی حرفه ای نیست.
جزئیات را بررسی کنید
جزئیات را بررسی کنید